مقاله ناکامی در بدست آوردن امنیت

در زیر بخشهایی از متن تحقیق بررسی ناکامی در بدست آوردن امنیت برای آشنایی با محتوای مقاله آورده شده است.

سندرم انطباق عمومی

تحقیقات؛ چگونگی تأثیر استرس (فشار روانی) را برعمکرد غدد درون ریز و تأثیر مواد مترشحه غدد دورن ریز بر عملکردهای بدنی و رفتار آشکار ساخته است. سلیه نشان داد که تحت استرس یک نشانگان انطباق عمومی (General Adaptation Syndrome ) پدید می آید.

هورمونهای قشر غدد فوق کلیه (Adreal Gland) مسئول این واکنش فیزیولوژیک هستند. سلیه، حیوانات متعدد را در آزمایشگاه در شرایط فشار روانی قرار داد. او دریافت که وقتی آسیبهای محیطی یا بدنی این حیوانات را تهدید می کند، عملکرد غدد مترشحه درونی افزایش می یابد. بدین معنی که رنگ غده فوق کلیه از زرد به قهوه ای تغییر می کند، حجیم می شود، شروع به رهاسازی مواد ذخیره ای خود یعنی ( استروئیدها ) می نماید، وقتی که وضعیت استرس زا از میان می رود، ظاهراً غده آدرنال به حالت عادی بازگشته و عملکردهای عادی خود را آغاز می کند. اما این حالت موقتی است، زیرا چند هفته پس از آنکه حیوان بار دیگر در معرض استرس شدید و طولانی مدت قرار می گیرد، غده آدرنال مجدداً بزرگ شده، ذخیره استروئید خود را از دست می دهد و سرانجام حیوان به دلیل این تخلیه می میرد.

سلیه استرس را واکنش غیر اختصاصی بدن به هر گونه خواسته و نیازی می دانست که به وسیله شرایط لذت بخش یا ناخوشایند ایجاد شده است.

سلیه معتقد بود که طبق تعریف مذکور، ضرورتی ندارد که استرس همیشه ناخوشایند باشد، او استرس ناخوشایند را استرس نامید. پذیرش هر دو نوع استرس مستلزم تطابق است..

استرس بنا به تعریف فوق، شامل هر چیز می شود ( اعم از واقعی، نمادین یا تصوری) که بقای فرد را با خطر و تهدید مواجه می کند. واکنش بدن به استرس به معنای یاد شده شامل به راه انداختن مجموعه ای از پاسخ ها است که تلاش می کنند تا اثر عامل استرس زا را کاهش داده و تعادل بدن را به حالت اولیه باز گردانند.

رفتارهای فرد برای بدست آوردن احساس امنیت مجدد

از بحث فوق نتیجه می شود که عملاً فقط سازگاری و جنگ ( مقابله) موجب ادراک احساس برتری و تسلط تصوری بر محیط می گردد. در این راستا فرد امید به این دارد که با توجه به ادراک خود از خودکارآمدی و توانایی هایش بتواند حداقل تغییری نسبی در شرایط و محیط ایجاد نماید که به ادارک تصوری تسلط در وی بیانجامد. در اینجا به بررسی برخی از راهکارهای موجود برای به دست آوردن مجدد احساس امنیت تصوری می پردازیم.

1) براندازی مانع ایجاد شده.

2)در آمیختن با مانع.

عملاً در محیط تلفیقی از دو حالت فوق روی می دهد.

در هر کدام از حالات فوق فرد می تواند به 2 صورت عمل کند.

1)تغییر مسیر ارضای نیاز.

2)حفظ میسر ارضای نیاز.

فرد در این وضعیت نیز تلفیقی از اقدامات و مکانیسم های فوق را به کار برد.

در براندازی فرد سعی می کند که مانع را از سر راه بردارد. اما در آمیختن فرد با مانع فرد ظاهراً سعی در براندازی مانع ندارد بلکه با آن در می آمیزد و آن را بخشی از خود می کند.

راه های براندازی یا عملی هستند یا ذهنی. در براندازی ذهنی که بیشتر در مواقع ناکامی انسانی روی می دهد فرد به حذف ذهنی منبع ناکامی و انکار تسلط آن می پردازد. در براندازی عملی فرد به صورت ملموس با منبع ناکامی در می آویزد و سعی در حذف آن می نماید. واکنش شایع در براندازی پرخاشگری است. در درآمیختن فرد می تواند منفعل یا فعال باشد. در فعال بودن نوعی تغییر در منابع ناکامی های انسانی یا غیرانسانی پیش می آید که باعث ارضای نیازها یا هموار شدن راه ارضای نیازهای فرد ( احساس امنیت ) می شود. ولی در انفعال چشم فرد به دست منابع ناکامی زا است که شاید به او مرحمتی کنند.

فهرست مطالب

سندرم انطباق عمومی

واکنش های فیزیولوژیک به استرس

واکنش های روانی یا سایکولوژیک به استرس

امنیت

واکنش های فرد در برابر تغییرات محیطی

ناکامی

حرکت به سوی امنیت

رفتارهای فرد برای بدست آوردن احساس امنیت مجدد

پیشنهادهای راهبردی برای فرد درگیر با ناکامی و فاقد احساس امنیت

زمینه های کاربرد

کتابنامه فارسی

کتابنانه انگلیسی